Św. Barbara – dziewica i męczennica – patronka kościoła w Wojcieszycach

Published on przez Wrzesiński, Piotr

W kalendarzach chrześcijan zachodnich i wschodnich 4 grudnia przypada wspomnienie św. Barbary – dziewicy i męczennicy. Jej życiorysy opierają się w dużym stopniu na legendach narosłych w ciągu wieków przez tradycję i nie ma historycznych dowodów na to, że naprawdę istniała. Nadal jednak Barbara pozostaje jedną z ulubionych świętych.

Jeden z przekazów mówi, że była ona córką bogatego kupca Dioskura, żyła w Nikomedii nad Morzem Marmara (dzisiejszy Izmit w płn.-zach. Turcji) i miała ponieść śmierć męczeńską w 306 r. za to, że mimo ostrzeżeń nie chciała się wyrzec wiary w Trójcę Świętą. Dlatego często jest przedstawiana na ilustracjach na tle symbolicznej wieży więziennej o trzech oknach.

Według wielu podań Barbarze, uwięzionej i skazanej przez ojca na śmierć przez ścięcie, udało się uciec z wieży, ojciec jednak zdołał ją schwytać i kazał ściąć. Za to wkrótce potem sam zginął rażony piorunem. Jego córka natomiast tuż przed śmiercią miała otrzymać zapewnienie, że nikt, kto ją będzie wspominał, nie umrze bez sakramentów.

Kult św. Barbary trwa nieprzerwanie w wielu krajach i środowiskach. W ikonografii najczęściej przedstawia się ją w długiej szacie z pasem na biodrach, z nakrytą głową, w koronie lub czepcu, trzymającą kielich z hostią, miecz lub – symbolizujące męczeństwo – strusie pióra. Zawsze też w tle pojawia się trzyokienna wieża. Niekiedy przedstawiana jest z pochodnią, a to dlatego, że – jak głosi legenda – przed ścięciem oprawcy przypalali ją pochodniami.

Z postacią tej świętej wiąże się wiele legend. Powszechnie jest czczona jako patronka dziewic i wież, artylerzystów, opiekunka w pożarach i w dobrej śmierci, przede wszystkim zaś jako patronka górników. Obrali ją za swoją patronkę dlatego, że uciekając z więzienia, przecisnęła się przez skalną szczelinę. Barbara jest też patronką marynarzy, architektów, różnych grup budowlanych, kowali, kamieniarzy, dzwonników, kucharzy, a nawet więźniów oraz flisaków – w wielu miastach nad Wisłą były dzielnice, zwane Rybakami, a w pobliskich kościołach odprawiano nabożeństwa ku jej czci św. Barbary; w Warszawie od 1532 r. istniał cech rybacki pod jej wezwaniem.

W kopalni Rauris w Alpach austriackich 4 grudnia górnicy otrzymywali chleb św. Barbary z ciasta piernikowego, w innych kopalniach zapalano w sztolniach światło, mające uchronić przed nagłą śmiercią w czasie pracy. Od XIII wieku św. Barbara czczona jest zwłaszcza w Szwajcarii, Tyrolu i w południowych Niemczech jako jedna z 14 świętych wspomożycieli. Ponieważ uznano, że można zwracać się do nich z wszelkiego rodzaju troskami i być wysłuchanym, w bawarskiej miejscowości Oberfranken zbudowano kościół pielgrzymkowy pw. Czternastu Wspomożycieli.

We Włoszech święta ta jest patronką sił zbrojnych, przede wszystkim artylerzystów, oraz strażaków. „Santa Barbara” mówi się tam o arsenale i składzie materiałów wybuchowych. W miejscach tych często był wystawiany jej obraz. Relikwie św. Barbary przechowywane są w miejscowości Burano koło Wenecji.

Wenezuelscy czciciele świętej spędzają dzień 4 grudnia na tańcach, śpiewie, przyjmowaniu gości w domu lub w restauracji. Na wsiach odzywają się bębny, zwane tamborami, jako dziękczynienie za otrzymane łaski, gdyż św. Barbara czczona jest jako opiekunka wszystkich potrzebujących. Nazywana jest z afrykańska „Królową Chango”. Przy jej ołtarzach i ołtarzykach, stawianych również w domach, znaleźć można kwiaty, jabłka i zielone świece, składane jej w hołdzie. Wszyscy uważający się za „dzieci św. Barbary” proszą ją o powodzenie w pracy, miłości i w interesach.

Żywy kult świętej męczennicy sprawił, że cesarz Justynian w VII w. sprowadził jej relikwie do Konstantynopola, skąd w 1202 r. zabrali je Wenecjanie, którzy później przekazali je do kościoła św. Jana Ewangelisty w Torcello. Niektóre dzieła średniowieczne wspominają, że relikwie świętej przewieziono również do Prus, o czym może świadczyć obecność hermy św. Barbary w kościele w Czerwińsku.

W Polsce wielkim czcicielem męczennicy był m.in. św. Stanisław Kostka. Na terenie naszego kraju istnieją liczne kościoły pod jej wezwaniem. W 2009 roku na swoją patronkę wybrały ją sobie Starachowice. W tym samym roku w miejscowości Strumień powstało pierwsze na Śląsku sanktuarium św. Barbary.

W dniu, w którym Kościół wspomina tę świętą, już w Średniowieczu nie wolno było pracować. Od 1800 r. dzień ten wiąże się w Europie ze specjalnymi zwyczajami. W Westfalii, Bawarii i Tyrolu pielęgnowany jest zwyczaj obcinania gałązek wiśni lub forsycji i wstawiania ich do wazonu. Zerwane 4 grudnia gałązki pokrywają się kwiatami w okresie Bożego Narodzenia. Kwiaty w pełni zimy i zielone pączki symbolizują nadprzyrodzone poczęcie i narodziny Jezusa. Tradycja w Dolnej Austrii mówi, że „gałązki Barbary” należy „zrywać wieczorem, idąc do ogrodu w samej koszuli i zamykając oczy, aby czar nie prysnął”. W wielu miejscach kwitnące gałązki są oznaką bliskiego ślubu w domu; młode dziewczęta wieszają na każdej gałązce imię chłopca. Wybrany będzie ten, którego imię zdobi gałązkę z pierwszym rozkwitłym pąkiem.

Gałązki św. Barbary zawsze wiązały się z Adwentem. W tradycji ludowej traktowano je także jako gałązki życia, a ich kwiaty jako zwiastuny obfitych plonów. W Nadrenii św. Barbara często przychodzi do dzieci wraz ze św. Mikołajem; dzieci stawiają wyczyszczone buty na parapetach okiennych, a następnego dnia sprawdzają, czy święta o nich nie zapomniała. Tam natomiast, gdzie kwitnące gałązki Barbary, nie mają symboliki religijnej, pełnią one po prostu funkcję dekoracyjną.

Ścięte w dniu św. Barbary gałązki wiśni czy forsycji można „obudzić”, pozostawiając je przez noc zanurzone w ciepłej wodzie. Potem zmienia się im wodę co trzy dni, a w Boże Narodzenie można doczekać się pięknie ukwieconych gałązek, przypominających ciągle na nowo budzącą się przyrodę oraz męczennicę i wspomożycielkę – św. Barbarę.

źrodło: https://www.deon.pl/215/art,290,sw-barbara-dziewica-i-meczennica.html

Polskie napisy można uzyskać  klikając w menu Napisy a następnie Ustawienia – Napisy – Przetłumacz automatycznie – Polski

Ogłoszenia parafialne 25.11-02.12.2018

Published on przez Wrzesiński, Piotr

OGŁOSZENIA PARAFIALNE – 25 listopada 2018r.

1. Przeżywamy dziś ostatnią Niedzielę roku liturgicznego – Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. W Niedzielę pobłogosławię opłatki na stół wigilijny. Bardzo dziękuję księżom z parafii p.w. Św.Jana Apostoła i Ewangelisty z Jeleniej Góry za pomoc duszpasterską, która jest owocem naszej współpracy. Za tydzień rozpoczynamy nowy rok liturgiczny. To także pierwsza Niedziela miesiąca – zmiana Tajemnic Żywego Różańca. Odwiedziny chorych w sobotę 8 grudnia około południa. Po Mszy Świętej 2 grudnia spotkanie rodziców dzieci klasy II, które przygotowują się do swojej Pierwszej Komunii Świętej (przypominam, że przygotowanie trwa od 2 semestru klasy pierwszej). W tym roku niedawno zbierano ofiary po domach na remont organ i wymianę instalacji elektrycznej żyrandoli, a zaraz rozniesiony zostanie opłatek – stąd nie chcę tworzyć atmosfery, że co chwilę kwestujemy po domach. Dlatego od przyszłej Niedzieli po Mszy Świętej zbiórka ofiar na dekorację bożonarodzeniową oraz odpust. Ofiary można składać do skrzyneczki, u Pana Kościelnego Łukasza Chocianowicza, Pani Bożeny Mielniczuk i Pani Katarzyny Bogdańskiej, Pana Marcina Krysińskiego, na konto parafialne oraz u mnie.
2. Adwent to czas radosnego oczekiwania na przyjście Pana. Bardzo proszę osoby, które co roku przygotowują wieniec adwentowy – o jego przygotowanie. Zapraszam na rekolekcje adwentowe 16/17/18 grudnia. Rekolekcje przeprowadzi w naszej parafii Ks. Przemysław Durkalec – wiele lat odpowiedzialny za formacje Służby Liturgicznej w naszej diecezji. Podczas wakacji ks. Przemysław pomagał w obu parafiach i na wyraźną prośbę parafian zaprosiłem Go do nas.
3. Zostały już odprawione nabożeństwa wypominkowe. Bardzo dziękuję za Wasze ofiary, które w całości przeznaczam na koszty ogrzewania Domu parafialnego. Bóg zapłać! Nadal jednak będę modlił się co środę za zmarłych polecanych w tegorocznych wypominkach. Wciąż można składać karty wypominkowe, które są dostępne w zakrystii.
5. Zachęcam do nabywania kalendarza parafialnego, z którego dochód przeznaczam na koszty pielgrzymki Służby Liturgicznej obu parafii do czeskiej Pragi. Kalendarze w cenie nie mniejszej niż 5zł., ale liczę na szczodrość. Uważam, że możemy być dumni z naszej Służby Liturgicznej.
6. W minioną Niedzielę miała miejsce zbiórka ofiar, które zostaną przekazane rodzinie Pani Marzeny Makuchowskiej. Potrzebna jest Jej rehabilitacja. Na stronie parafialnej jest także dostępne konto, na które można bezpośrednio wpłacać darowizny. Zebraliśmy 515 zł. Do środy wystawione będą skrzynki, do których można składać darowizny na ten cel. Bóg zapłać!
7. Bardzo dziękuję za ofiary składane na rzecz remontu naszych organ. Do tej pory zebraliśmy 4450 zł. Mam nadzieję, że gdy odejdę będę przede wszystkim kojarzony w kwestiach remontowych z ich renowacją, a sprawach duchowych z dbałością o piękno liturgii Mszy Świętej.
8. Zachęcamy do czytania Gościa niedzielnego i Niedzieli.
9.Bardzo dziękuję za posprzątanie świątyni i złożoną ofiarę, a w tym tygodniu proszę o pełnienie tej posługi rodziny Pań Wioletty Nasypany i Justyny Narożny.
10. Bardzo proszę o ofiary na rzecz wywozu śmieci, organisty, prądu i ochrony kościoła. Dziękuję za wszelkie dobro, modlitwy i dary na stół plebanijny.
Życzę błogosławionej Niedzieli, odpoczynku i Bożego błogosławieństwa na cały tydzień!